Ganun Ba Talaga?

May nabasa ako, galing sa puso.
May sulat ang Ama't Ina sa kanilang anak.
Ang pamagat ng sulat:

"Sulat Ni Tatay At Nanay"...

*

Naiyak ako, kahit na papaano,
pagka't feel ko ang nilalaman nito.

*

May Nanay rin ako, syempre...may Tatay rin!
At dahil close ko si Mama, kaya ko nasabi.
Halatang pigil mga luha't dalamhati
Kapag naiisip mga Kuya kong walang paki.
*

May mga Kuya ako, pero nagsipag-asawa na
umalis at umalis paalam man lang ay wala.
Kahit sa kasal ng pareho kong Kuya,
wala siMader, pagka't hindi inimbitahan.

*

GGayun din naman kapag may okasyon sila;
ni sa bertdey ng anak, lahat sila nandun....
Ni ha-ni ho...walang pasabi...
kahit sampung hakbang lang ang apartment nito.

*

"Ganun ba talaga, kapag nagsipag-asawa na?"
Yan ang tanong ng aking mahal na Ina.
Skdal lungkot ang mga mata niya
kapag naaalala...si Uno at si Dos.
*

Sagot ko naman, ewan ko sa kanila,
basta ako, Mader dear, ibahin mo ako.
Sapagka't ako, totoong tao:
may puso at pakiramdam sa lahat ng pasakit mo,
alam ko lahat ang nasa puso mo.

*

Naiyak si Mader na tinuran ko;
walang masakit na salita laban sa mga Kuya ko.
Ang sabi sa akin palagi ay ganito:
"Mahal ko kayong lahat, kayong mga anak ko."

*

Naawa ako, lalo na't tuwing Pasko,
kasi ba naman si Mama, palaging may regalo.
Pati ba naman sa apong ni anino'y `di masilip....
hayun, nakatago pa rin sa kahon at kabinet.


*

"Darating yun...darating sila..."
yan ang palaging bukang-bibig niya.
Lumipas ilang Pasko, wala pa rin sila...
palaging may dahilan, parating busy sila.

*

Pasko na naman, ayan Sintang Mama ko....
Pasko na naman, magkikita ulit tayo.
Salamat sa mga araw gaya ng Pasko,
basta't kapiling kita, sapat nang regalo.

*